doręczenie korespondencji

Doręczenie za pośrednictwem komornika
W myśl art. 1391 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (dalej k.p.c.), jeżeli pozwany, pomimo
powtórzenia zawiadomienia zgodnie z art. 139 § 1 k.p.c. zdanie drugie, nie odebrał pozwu lub
innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie
doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających
i nie ma zastosowania art. 139 § 2–31 k.p.c. lub inny przepis szczególny przewidujący skutek
doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma
dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem
komornika. Powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania, o którym
mowa powyżej, składa do akt potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem
komornika albo zwraca pismo i wskazuje aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany
przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie terminu stosuje się
przepis art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.
Doręczenia komornik dokonuje w terminie 14 dni od dnia otrzymania zlecenia. Jeżeli adresata
nie zastano przy próbie doręczenia, komornik ustala, czy adresat zamieszkuje pod wskazanym
adresem. W tym celu komornik może żądać niezbędnych informacji od innych instytucji i osób
nieuczestniczących w postępowaniu. Za nieuzasadnioną odmowę udzielenia informacji lub
udzielanie informacji świadomie fałszywych osoba odpowiedzialna może być ukarana przez
komornika grzywną do dwóch tysięcy złotych.
Treść dokonanych ustaleń komornik wciąga do protokołu, do którego przepis art. 809 k.p.c.
stosuje się odpowiednio.
Jeżeli próba doręczenia okaże się bezskuteczna, a zgodnie z ustaleniami komornika adresat
zamieszkuje pod podanym adresem, w oddawczej skrzynce pocztowej adresata umieszcza się
zawiadomienie o podjętej próbie doręczenia wraz z informacją o możliwości odbioru pisma
w kancelarii komornika oraz pouczeniem, że należy je odebrać w terminie 14 dni od dnia
umieszczenia zawiadomienia. Jeżeli pod wskazanym adresem zastano dorosłego domownika
adresata, o możliwości odbioru pisma poucza się dodatkowo tego domownika. W przypadku
bezskutecznego upływu terminu do odbioru pisma, pismo uważa się za doręczone w ostatnim
dniu tego terminu, a komornik zwraca pismo podmiotowi zlecającemu doręczenie informując go
o dokonanych ustaleniach oraz o dacie doręczenia.
Jeżeli próba doręczenia okaże się bezskuteczna, a zgodnie z ustaleniami komornika adresat nie
zamieszkuje pod wskazanym adresem, komornik zwraca pismo podmiotowi zlecającemu
doręczenie informując go o dokonanych ustaleniach. To samo dotyczy przypadku, gdy
komornikowi mimo podjęcia wymaganych czynności nie udało się ustalić, czy adresat
zamieszkuje pod wskazanym adresem.
Komornik udziela podmiotowi zlecającemu informacji o dokonanych ustaleniach przez
nadesłanie kopii protokołu.

W przypadku zwrotu przez komornika pisma, z uwagi na nie zamieszkiwanie adresata pod
adresem wskazanym przez zlecającego, podmiot zlecający może wystąpić do tego komornika z
wnioskiem o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania
adresata. W tym celu komornik może żądać niezbędnych informacji od następujących
podmiotów:
– organów podatkowych,
– organów rentowych,
– banków,
– spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.
Koszty doręczenia
60 złotych – opłata stała od zlecenia sądu albo wniosku powoda o bezpośrednie i osobiste
doręczenie pism w sposób przewidziany w art. 3 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o
komornikach sądowych. Opłatę pobiera się za doręczenie na jeden adres oznaczonego pisma w
sprawie, niezależnie od liczby adresatów tego pisma tam zamieszkałych i liczby podjętych prób
doręczenia.
40 złotych – opłata stała od wniosku o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia
aktualnego adresu zamieszkania adresata, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 1a ustawy z dnia
22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
Do powyższych opłat należy doliczyć wydatki gotówkowe za listy